Titanengevecht op de Kesterheide!

United Telecom Trophy, Kester 2O mei 2007

De United Telecom Trophy wedstrijd in Kester kondigt zich alvast onder een bijzonder gunstig gesternte aan. De organiserende club, AMC De Toekomst uit Dworp wist een bijzonder sterk deelnemersveld aan te trekken. Nooit voordien, zelfs niet tijdens de 5 GP's die de club tussen 1995 en 2000 organiseerde, stonden er zoveel grote namen achter het starthek op de Kesterheide.

Met Joshua Coppins, Steve Ramon, Kevin Strijbos, Ken De Dycker, Jonathan Barragan en David Phillipaerts komen zes rijders uit de top 7 van het WK MX1 aan de start in Kester. Daarnaast volgen ook subtoppers als Mike Brown, dé snelstarter van dit WK. Manuel Priem, Marvin Van Daele, Danny Theybers en Tom De Belder.
Deze MX1 rijders zouden weleens tegenwind kunnen krijgen van een sterke delegatie uit het WK MX2 aangevoerd door regerend wereldkampioen Christophe Pourcel. Tyla Rattray, Gareth Swaenepoel, Kenneth Gundersen en Dennis Verbruggen. Op WK-rookie Verbruggen na allemaal rijders uit de top 10 van het WK MX2.

Het groot aantal "Wild-Cards" in Kester maakt de wedstrijd extra interessant. Gaan deze buitenlandse rijders met een groot aantal BK-punten aan de haal? Indien dat het geval is zou de BK-stand er op zondagavond wel eens danig anders kunnen uitzien.

Hoe liggen de kaarten voor de Belgen?

- AMC Dworp clubpiloot, Steve Ramon won afgelopen weekend ei zo na de GP van Duitsland MX1. De West-Vlaming reist als BK-leider naar het Pajottenland af en is het aan zijn status verplicht om het gashendel goed open te draaien. De kritische noot die Suzuki teammanager Eric Geboers in Italië nog liet horen in zijn commentaar voor Sporza lijkt na de goede prestatie van zondag voorlopig gepareerd. Voor het eerst sinds lang toonde Steve de nodige gezonde agressie. Toch kon hij Phillipaerts en Pourcel, beiden MX1 rookies, niet volgen tijdens die memorabele 2e reeks. Een gegeven dat uiteraard tot nadenken stemt. Temeer omdat ook Stefan Everts zich op Sporza Radio liet ontvallen "dat het 5 voor 12 is voor Ramon".
In het BK leidt Ramon echter de dans. Na 3 van de 8 wedstrijden heeft hij 203 punten op zijn konto. Dat zijn er maar liefst 43 meer dan Manuel Priem.

- Kevin Strijbos kon de hype die er na de GP-winst in Portugal rond zijn persoontje ontstond niet bevestigen. Begin mei kreeg de Kempenaar af te rekenen met een opspelende knieblessure. Een handicap die nu verdwenen is. Erger is het wel gesteld met Strijbos' starts. Net als ploegmaat Ramon zat Kevin tijdens de afgelopen GP's nooit voorin tijdens de eerste ronde.
Lijkt in het WK Coppins stilaan ongrijpbaar te worden voor Strijbos dan staat hij er nog slechter voor in het BK. Met één wedstrijd minder (Strijbos moest forfait geven voor de BK-opener in Mons, prijkt de Wuustwezelnaar pas op de 6e plaats van de tussenstand. Niettemin moet de 4e plaats in de tussenstand zondagavond, een haalbare kaart zijn.

- Ken De Dijcker, op dit ogenblik misschien wel de populairste Belgische motorcrosser, kende tot hiertoe een meimaand met hoogtes en laagtes. Tijdens de vorige BK wedstrijd bleek er geen kruid gewassen tegen de Brabander die prompt de drie reekszeges inpikte. Twee dagen later deed hij dat nog eens dunnetjes over. In Mantova wierp een mechanisch euvel roet in het eten tijdens de eerste reeks maar schitterde de Leuvenaar in de tweede. Even leek het erop dat hij de reeks zou winnen maar zover kwam het niet. Eens te meer kwam "Keeno" fysisch tekort tegen de oudere Coppins. In Duitsland leek het alsof hij zijn eerste reeks slim indeelde maar De Dijcker geraakte nooit in zijn normale ritme. Een wegspringende steen in het kruis deed hem naar adem happen tijdens de openingsfase van de tweede reeks. Als vanouds reed de Honda piloot een achtervolgingsrace maar verder dan een teleurstellende 14e plaats kwam hij niet op het supersnelle circuit. Ondanks de wisselende prestaties krijgt De Dycker het beste rapport van Stefan Everts: " Hij kan heel hard rijden, maar gaat soms te veel in het rood. Maar vroeg of laat kan hij het." De Dijcker reed tot hiertoe nog maar één BK wedstrijd en dat maakt dat hij op een bescheiden 9de plaats in de tussenstand prijkt. Het feit dat Sven Breugelmans en Kristof Salats, de jongens die voor hem in de tussenstand staan, zondag in de Zweedse GP MX3 aan de slag zijn maakt dat oprukken in de stand geen probleem mag zijn.

- Kersvers fabrieksrijder Manuel Priem, liet dit seizoen al een paar sterke dingen zien. Zo was er de mooie 4e plaats in de GP van Portugal. De afgelopen weken lijkt de TM-rijder echter een beetje de rol te moeten lossen. Zowel in Italië als in Duitsland zat het de West-Vlaamse Kempenaar niet echt mee. Telkens kon Priem maar in één reeks scoren en zakte daardoor naar de 12e plaats in het WK MX1. In het BK staat Priem er een stuk beter voor al moet hij met lede ogen zien dat Steve Ramon telkens uitloopt.


- Danny Theybers maakt in Kester terug zijn opwachting in het MTM team van Mollenaar Ludo Vanderveken. Beide partijen vonden mekaar in de noodzaak. Theybers zag zich bij het bescheiden LS Motorsport niet verzekerd van een WK-start en stond daardoor nog geen enkele keer achter het starthek van een GP dit jaar. Theybers kwalificeerde zich weliswaar voor de Portugese GP, waarvoor hij in allerlaatste instantie werd opgeroepen, maar moest op doktersbevel verzaken aan deelname. De moedige Limburger kampte tijdens de zaterdagse kwalificaties immers met een zware voedselvergiftiging die hem te veel uitputte. Bij MTM vindt hij naast een vertrouwd team en vertrouwde motor ook een vaste WK-start terug.

- Ook voor Marvin Van Daele verliep het seizoen totnog toe niet als verhoopt. Klonk het voor het seizoensbegin nog dat een Top 10 plaats in het WK haalbare kaart was dan zijn de ambities ondertussen toch wel bijgesteld. Tot en met Mons blaakte Marvin nog in een bloedvorm. Een zware griep in de WK voor de openings-GP in Valkenswaard maakte daar een eind aan. Weg vorm, weg optimisme. Voor het eerst sinds zijn debuut in de MX1 klasse kan de Shinerayrijder straks niet afreizen naar de GP van Japan. De 15 eersten in de tussenstand van elke klasse mogen dat immers op kosten van de organisator. Na 5 GP's prijkt Van Daele echter op plaats 18. De in Dessel wonende West-Vlaming kan zijn seizoen nog enigszins redden door een paar goede prestaties in het BK. Een top 3 plaats in het BK 2007 was immers ook één van de ambities voor Van Daele. Kan hij zondag 23 punten meer scoren dan Christophe Pourcel dan is die verwachting meteen ingelost. Een moeilijke maar evenwel niet onmogelijke opdracht omdat Pourcel momenteel ook niet in allerbeste doen is.

- Een rijder die zondag de top 10 van het BK kan binnenduiken is Dennis Verbruggen. De jonge Grobbendonkenaar (19) imponeerde al in de vorige BK-wedstrijd in Moerbeke. Na een kopstart wist hij één ronde lang alle MX1 toppers achter zich te houden. Een prachtig begin van een mooie maand mei voor de GP-rookie. Twee dagen won hij in het Noord-Franse Saint-Austreberthe de drie reeksen van een Internationale cross en in de GP's van Italië en Duitsland sprokkelde hij telkens een karrevracht kostbare wk-punten. Dat leidde hem naar een 17e plaats in de WK-tussenstand. Bovendien moet Verbruggen nu, in tegenstelling tot vorig jaar in het EK, als student opboksen tegen profs. De ambitieuze Verbruggen koos in het BK voor de MX1 klasse, kwestie van ervaring op te doen tegen veel ervarener en sterkere tegenstanders.

- Ook Tom De Belder zou zondag zijn puntenkonto aanzienlijk kunnen aandikken. Net als Verbruggen koos MX2 rijder De Belder in het BK ook voor de MX1. Met zijn 250cc tweetakt motorfiets is De Belder echter fors in het nadeel ten opzichte van de "dikke" viertakten. In de GP's verliep het seizoen nog niet als verhoopt. Het ging zelfs van kwaad naar erger. Kwalificeerde hij zich in het zand van Valkenswaard nog zonder al te veel moeite dan bleek dat op de Zuid-Europese circuits niet het geval. Noch in Spanje, Portug of Italië stond de Heistenaar achter het starthek van de eigenlijke GP. Voor de Duitse GP kreeg de Taxi-Marcel rijder zelfs helemaal geen startbewijs meer. Maar in Rhenen stond hij er helemaal.

Foto: Phillipaerts KTM (Ray Archer)

Voorbeschouwing: Radson Trophy BK MX2 Kester

Nu de BMB de Radson Trophy splitste in twee klassen (Inters MX2 en Nationalen MX2) lijkt het sportieve terug de bovenhand genomen te hebben op het extra-sportieve.

De grote man in het BK MX2 is dit jaar Jeremy Van Horebeek. De 17-jarige Brabander domineerde het kampioenschap tijdens de 3 wedstrijden die tot hier toe plaatsvonden. Van de 6 verreden reeksen wist Van Horebeek er 4 te winnen. De overige reekszeges gingen naar Gilles Dejong en Jonathan Banken.

Van Horebeek start in Kester dus als BK-leider en favoriet, maar ook als "local hero" want hij woont in het nabijgelegen Lot. Dat de Pajot talent heeft staat buiten kijf, weinig rijders van 17 kunnen immers zeggen dat ze een langetermijn contract op zak hebben. Begin dit jaar tekende Van Horebeek en contract van vijf jaar met de Oostenrijkse motorfabrikant KTM. In zijn eerste volledig WK-seizoen maakt hij deel uit van het Nederlandse Champ KTM team van Kees Van De Ven. Een sattelietteam van KTM. Het potentieël van Van Horebeek wordt wel duidelijk wanneer men het aantal WK-punten van Van Horebeek vergelijkt met dat van zijn Nederlandse ploegmaat Rob Van Vijfeijken. Het saldo van de Brabander bedraagt na vijf GP's het tienvoudige van dat van zijn Nederlandse collega. Nochtans bleef Van Horebeek twee weken geleden tijdens de GP van Italië puntenloos. Afgelopen zondag zette hij één en ander recht door in de Duitse GP als 11e en 13e te finishen. Meteen bleek hij in de eindstand van de GP de beste "rookie". Een plaats bij het KTM MX2 fabrieksteam zou er in de toekomst wel eens kunnen inzitten als de progressie van Van Horebeek op deze manier blijft evolueren. Van Horebeek wordt op de wedstrijden bijgestaan door ex-topper Jaimy Scevenels. Hagelander Scevenels weet als tweevoudig Belgisch kampioen 125 als geen ander hoe hij zijn poulain naar de Belgische titel kan leiden.

Tegenstand mag Van Horebeek in Kester vooral verwachten van die andere Brabander, Gilles Dejong. Dejong geldt als de meest veelzijdige rijder van zijn generatie en trekt naast het motorcross zich ook uit de slag in de Supermoto en Freestyle disciplines. Met zijn soepele en technische rijstijl voelt Dejong zich ongetwijfeld als een vis in het water. In de betrekkelijke korte BK-manches kan hij dan ook schitteren. In Moerbeke-Waas vernederde hij haast, GP-rijders als Van Horebeek, Van Vijfeijken en Dierckx door de eerste reeks te winnen. En dat ondanks het feit dat hij pas op zaterdagavond van een Freestyle demo in Griekenland terugkeerde. Het zegt iets over het grillige talent van Gilles. Eén week na Kester staat Dejong trouwens aan de start van de tweede Supermoto GP van het seizoen in Turijn.

Kester moet voor regerend Belgisch kampioen MX2 Dennis Dierckx, de wederopstanding betekenen. Dierckx kende een teleurstellend seizoen begin met tegenvallende prestaties in het BK en niet-kwalificaties in de GP's. Gelukkig kwam daar verandering in toen hij op 1 mei de Vlaamse MX2 titel in de wacht sleepte in Tongeren. Dierckx deed dat op zijn gekende manier, zonder echt te schitteren maar met regelmaat. In Italië lag de kwalificatielat vooralsnog te hoog maar in Duitsland lukte het dan eindelijk wel. De volgende stap voor de Lierenaar is WK-punten sprokkelen. Maar nu zondag moet hij zijn positie in het BK proberen te verbeteren. De kloof tussen de LS Motorsport rijder en zijn KMC Mol clubgenoot Jonathan Banken bedraagt 2 punten. De derde plaats in de tussenstand is dus een haalbare kaart voor Dierckx.

De outsiders voor een podiumplaats in de Radson Trophy zijn West-Vlaming Jurgen Wybo, Engelsman Jack Brunell en Nederlander Rob Van Vijfeijken.

MediaMiX: De motorsport in de media deze week!

Eerst en vooral even vermelden dat sinds vorige week vrijdag, de nieuwe Motorrijder in de krantenwinkel ligt. Het blad bestaat al jaren. Maar is sinds vorige maand overgenomen door een jonge enthousiaste redactieploeg. De lay-out is volledig vernieuwd en er wordt duidelijk op een sportief publiek gemikt. Dat houdt blijkbaar vooral wegrace in. Spijtig dat het motorcross, dat nu toch duidelijk terug in de lift zit, minder aan bod komt dan vroeger. Anyway, wie op de hoogte wil blijven van Club Met, Bikers Cup en BK en daarnaast ook de voornaamste Internationale wegracekampioenschappen vindt ongetwijfeld zijn gading in Motorrijder.

Een rijder die de afgelopen week niet uit de media weg te branden was, is Kevin Strijbos. Vorige week zaterdag wijdde De Morgen een portret van een bladzijde aan de Wuustwezelaar. Op woensdag blikte hij in Sportmagazine vooruit op de GP van Teutschenthal en gisteren speelde hij mannequin in Het Belang Van Limburg. Toch vreemd dat Strijbos in Gazet Van Antwerpen, notabene uit zijn eigen provincie en van dezelfde uitgeversgroep, niet diezelfde aandacht krijgt. Blijkbaar vinden ze aan de Katwilgweg cafévoetbal, kermiskoers en duivensport nog altijd belangrijker dan wereldtalent uit eigen streek. Gelukkig is dat op de Antwerpse regionale tv-zender ATV wel iets anders, daar komt Kevin wél geregeld aan bod.

Tot slot nog een paar kijktips voor de thuisblijvers. Wie zaterdagmiddag voor de computer zit, kan in live-streaming het grootste sportevenement van Noord-Ierland, de Northwest 200 volgen via BBC Northern Ireland. Volgens sommigen, de opwarmer voor de IoMTT, maar eigenlijk een sterker bezette race en vooral eentje met de hoogste topsnelheden. In Noord-Ierland is dit evenement ongeveer het equivalent van de Ronde Van Vlaanderen hier.

Vanaf zaterdagmiddag is ook de derde wedstrijd van de United Telecom Trophy, in roulatie op Motorstv. Check de Motorstv site voor de uitzenduren.

Morgenochtend kan je al vanaf 10u30 onze jongens in de FIM Cup Superstock 1000 aan het werk zien op Eurosport2. Op het supersnelle Monza belooft het een spannende en vooral spectaculaire slipstreamrace te worden. Didier Van Keymeulen en Xavier Siméon zullen hard moeten knokken om de Italiaanse thuisrijders van het podium te houden. Maar vooral de nodige "poneys" in het vooronder zullen de doorslaggeven. De tribunes in Monza beloven alvast iets voller te zitten nu "Il grande Max" mee de dienst uitmaakt in de Superbikeklasse. Als je weet dat er in november al zo'n dikke 10.000 mensen kwamen opdagen in Vallelunga om Biaggi's eerste test op de Suzuki Superbike te aanschouwen hoeft het niet te verbazen dat morgen de tribunes in Monza goedgevuld zullen zijn. Voorbeschouwingen op Monza vind je hier, hier en hier. De Supersport en Superbike races zijn eveneens op Eurosport en Eurosport2 te volgen.

Morgenmiddag vanaf 13u00 krijgen we op Sporza een vervolg op het WK MX1. Spannender en spectaculairder dan ooit en dat met een flink aantal Belgen in de hoofdrol. Voorlopig speelt Coppins nog de eerste viool, maar daar kon wel eens verandering in komen. Bovendien lijkt de psychologische oorlogsvoering al begonnen. Coppins liet weten nog niet eens echt fit te zijn. Bij Sporza hebben ze blijkbaar ingezien dat een goede mx-coverage hen geen windeieren legt. Zo werd er dit jaar terug aangeknoopt met reacties na de reeksen en voorbeschouwingen.
Ook HLN.be en Sportwereld.be deden hun duit in het zakje qua voorbeschouwingen.
Afgaand op vorige week durven we Ken De Dijcker als "Dark Horse" naar voor schuiven. De Lubbekenaar heeft inmiddels duidelijk zelfvertrouwen gekregen. Zou zijn vriendin daar voor iets tussen zitten?

GP van Italië MX1: Commedia del'Arte!

De Noord-Italiaanse kunststad Mantova was vorig weekend het decor voor de 4e ronde van het WK MX1. Italië is sowieso hét motorland van Europa. Naast de grootste Europese motorindustrie zitten er ook heel wat fabrikanten van motorcross accessoires in "de laars". Het circuit in Mantova is het prototype van een moderne motorcrossbaan. Relatief kort (1500m), spectaculair en overzichtelijk voor het publiek. Vanop de taluds die het circuit omzomen krijgt men een "stadion gevoel" . Een ideaal toneel dus voor één van de meest spectaculaire GP's van de afgelopen jaren, hoewel de twee reekszeges van Coppins anders laten vermoeden.

Er stond vooraf ook heel wat op het spel daar op de Po vlakte. David Phillipaerts, die nochtans niet op een geslaagd seizoensbegin kan terugblikken, werd vooraf door de organisatoren gehyped alsof hij een wegracecoryfee was. Samen met Antonio Cairoli was Phillipaerts dan ook hét uithangbord van deze GP. Maar ook jongens als Tanel Leok, Marc De Reuver en Steve Ramon dienden uit een ander vaatje te tappen. Het spektakel dat we te zien kregen tijdens deze GP stond in schril contrast met de inspiratieloze optochten die we in het Everts tijdperk te zien kregen.

Even de meest opmerkelijke wapenfeiten op een rijtje:

- Mike Brown pakt twee keer de kopstart. De Amerikaanse veteraan komt razendsnel uit de startblokken maar houdt het zelden lang vol.

- David Phillipaerts leidde een paar ronden in de eerste reeks en leek zo één en ander recht te zetten. Tot, die andere ambitieuze MX1 rookie, Marc De Reuver, kwam opzetten. De Reuver en Phillipaerts wilden allebei in hetzelfde spoor door dezelfde bocht. Iets wat uiteraard niet lukt. De Lommelse buren (De Reuver en Phillipaerts wonen in dezelfde straat in Lommel.) vielen en verloren kostbare seconden.

- Ken De Dijcker nam daarna de leiding over. Coppins kwam wel opzetten, maar kon "Keeno" niet onmiddellijk voorbij. Pas toen de Leuvenaar moe werd, kon de Kiwi naar de kop schuiven. De Dijcker kreeg nog maar eens een spectaculaire inzinking en verdween toen hij op de vijfde plaats lag.

- Pas achteraf bleek dat "Keeno" de strijd moest staken met een kapotte krukas. En dat ondanks dat hij "fabrieksrijder" is. Het wordt stilaan duidelijk dat Honda het over een andere boeg moet gooien als het de komende jaren nog eens een wereldkampioen wil hebben.

- Tanel Leok en Sébastien Pourcel stonden na afloop van de GP op trapjes 2 en 3. Een bewijs dat Kawasaki na enkele magere jaren terug meespeelt op het hoogste niveau.

- Manuel Priem kende ook zijn deel van de pech. Bij de start van reeks 1 crashte hij samen met Barragan en was dus op achtervolgen aangewezen. In de eerste ronde van de tweede reeks viel hij nog eens met die andere Kiwi, Scott Columb.

- Na de crash met Manuel Priem verdween Jonathan Barragan uit de wedstrijd. Noch een blessure, noch mechanisch onheil lag aan de basis van deze gedwongen opgave. Vader Barragan was namelijk zijn zoon ter hulp gesneld en had diens motorfiets opgeraapt. De FIM officials oordeelden echter dat dit ongeoorloofde hulp van buitenaf was.

- Men zou denken dat een vader die met zijn zoon al een paar seizoenen het WK afschuimt beter moet weten. Niet dus. Achteraf bleek dat ook KTM teammanager Stefan Everts niet echt opgezet was met deze doldrieste actie. Hij zou vader Barragans permanente pass hebben laten intrekken.

- En nog was de heibel niet gedaan bij KTM. Toen Phillipaerts in reeks 2 weer in een aanrijding betrokken was, dit keer met Kevin Strijbos (de foto's waren te zien in de Motorgazet van deze week), moest hij weer eens voortijdig de pit opzoeken. Op Sporza zag co-commentator Eric Geboers, Phillipaerts even voor Barragan aan.

- Achteraf zou ook dit incident een staartje gekregen hebben. Everts zou namens KTM een klacht ingediend hebben tegen Strijbos. De eventuele gevolgen daarvan zijn voorlopig onbekend.

- We kunnen ons echter inbeelden dat teammanager Eric Geboers van Suzuki, daar niet echt gelukkig mee was. Vorig jaar bewierookte hij S72 nog regelmatig tijdens zijn commentaren op Sporza. Afgaand op Geboers' mening over Steve Ramon was hij tijdens de reeks zelf al niet echt tevreden. Het dient gezegd, Ramon reed ontiegelijk lang achter de veel tragere Mike Brown.

- In reeks 2 stonden er voor het eerst dit seizoen twee Waalse piloten achter het starthek. Clément Desalle had in reeks 1 een mooie 11e plaats laten optekenen. Cédric Melotte moest als 2e reserve (32e kwalificatietijd) wachten tot de tweede reeks om in actie te komen. Na 6 ronden verdween de Namenaar met stille trom uit de wedstrijd.

- Canadees Mitch Cooke kwam tijdens de kwalificaties op zaterdagnamiddag niet verder dan een 39e tijd op 39 deelnemers. Eens te meer het bewijs dat de chrono-sessie een moeilijke oefening blijft voor Noord-Amerikanen. Bovendien moest Cooke het stellen met een standaard Suzuki RM-Z 450. Zwaar ontgoocheld vloog Cooke op maandag terug naar Canada.

MX2

Weer stond er geen maat op Antonio Cairoli. De Siciliaan reed in eigen land de tegenstand op een hoopje. Achter hem leken de KTM fabrieksrijders, Tyla Rattray en Tommy Searle nu goed onder stoom te komen.
Van de twee enige Belgische gekwalificeerden pakte alleen Dennis Verbruggen in elke reeks punten. "Jerre" Van Horebeek bleef puntloos. Tom De Belder en Dennis Dierckx ontgoochelden zaterdag fel en konden zich bijgevolg niet kwalificeren voor de GP.

Flanders Trophy Tongeren

MX-Week: Tongeren

Voor mij was Tongeren-Berg een première. De twee voorgaande edities was ik er niet in geslaagd naar de oudste stad van het land af te reizen. Een afstand die vanuit de Antwerpse agglomeratie ver lijkt, maar dat eigenlijk niet is. Bovendien ligt het circuit op enkele honderden meters van de afrit van de autosnelweg.

Het circuit in Tongeren was voor mij alvast een meevaller. Sommigen vonden het maar een weidecross. Anderen vonden het dan weer een baan met GP-potentieël. Het grootste minpunt van deze editie was alvast het stof. Ondanks constant sproeien tussen de reeksen in slaagde de organisatie er niet in het circuit stofvrij te houden. Een situatie die storend was, niet alleen voor de toeschouwers die soms weinig of niks zagen, maar vooral voor de piloten die zich op gevoel door een mistwolk dienden te boren.

Nog voor het hoofdprogramma begon was de Flanders Trophy een grote kanshebber kwijt. Kevin Strijbos kampte sinds maandag met een gezwollen knie. Een retourtje naar de "spoed" van het Tongerse ziekenhuis wees uit dat de knie bloed bevatte. Een cross rijden bleek dus uit den boze, zeker met het oog op de GP van Italië van vandaag. Niettemin bleef Kevin de rest van de dag vrolijk langs de baan banjeren.

Dat de grond in Tongeren niks te zien heeft met de andere Vlaamse omlopen bleek toen er zich in de loop van de wedstrijd zwarte vlekken vormden in de sporen onderaan de lange, snelle helling die naar de start leidde. Rubbersporen dus. Rubbersporen zijn een fenomeen dat je op Francorchamps verwacht, niet in één of andere Zuid-Limburgse wei.

De onverwachte winnaar van de eerste reeks bij de Inters MX2 was Shannon "surferboy" Terreblanche. De jonge Zuid-Afrikaan pakte sterk uit op de beenharde omloop. Terreblanche is aan zijn derde seizoen in Europa bezig en lijkt nu toch behoorlijk vooruitgang geboekt te hebben.
Net als een heleboel rijders van "Overseas" vestigde de Zuid-Afrikaan zich in de Kempen om zijn stormloop naar de wereldtop aan te vatten.

Joël Roelants verloor na een akkefietje met "Good old" Jan Blanquaert een paar plaatsen en
eindigde pas als 9e. Een prestatie die zijn toch alle onweerachtig humeur geen goed deed. In reeks 2 reed de Junior wereldkampioen van 2006 alle frustratie van zich af. Een Roelants in gewone doen is al boeiend om naar te kijken. Eén kwade Roelants is gewoon adembenemend. Deze keer maakte de Grobbendonkenaar geen fouten en draaide zowat de gashendel van het KTM-etje. Dat hij tweede werd na Banken maakt weinig uit, Joël stond er terug!

Een andere Zuid-Afrikaan die daarmee in de voetsporen van Greg Albertijn en Grant Langston treedt is Victor Piccoto. De jonge rijder met de Portugese roots, maakt ook vorderingen en is bovendien een sympathieke praatvaar. Je vindt meer over deze rijder van AMC Dworp op http://www.victorpiccoto.com.

Overigens is Piccoto niet de enige Afrikaan bij de Nationalen. Ook landgenoot Shaun Kruger en de Zimbabwaanse Mitchell broertjes geven het deelnemersveld kleur.
Kruger die in Tongeren een wederoptreden maakte kon echter linea recta terug naar de ziekenboeg. Na een valpartij in de tweede reeks werd hij met een pijnlijke grimas en een polsblessure afgevoerd. Dat gebeurde in Tongeren, efficiënt en met stijl. Het rescue team dat door de organisatie was ingehuurd bleek veel beter voorbereid te zijn dan menige lokale Rode of Vlaams Kruis afdeling. Kruger mocht plaatsnemen op een quad en werd zo door een paramedic naar de eerste hulp tent gebracht.

De man die bij de Nationalen MX2 imponeerde was Kevin Fors. Geen wonder want de jonge Luikenaars vader was in de jaren '80 ook een topper in de lichtste klasse.

Bij de grote kanonnen was er geen houden aan Ken De Dijcker. Keeno diende zich weer in allerlei bochten te wringen om snel aan de kop te komen. Daarbij raakte hij in reeks 2 blijkbaar even Christophe Pourcel. De van nature al vrij zure Fransman werd er niet vrolijker van. Toch moet gezegd worden dat Pourcel in België telkens rijdt voor wat hij waard is.
Ook Marvin Van Daele komt stilaan uit een diep dal. Dat bleek in Tongeren waar hij ex-aequo derde eindigde met Shaun Simpson. Simpson, een flamboyante Schot, wordt ook stilaan een klant van de Belgische wedstrijden. Op een MX2 machine streed hij complexloos tegen jongens met een MX1 motor. Voorts vermelden we nog Kristof Salaets en Sven Breugelmans die het in Tongeren beter deden dan in Moerbeke.

Mitch Cooke, de met veel bombarie aangekondigde Canadese protégé van Georges Jobé (hé dat rijmt) kwam in Tongeren in de 2e reeks eindelijk "boven water". In Moerbeke slaagde hij er geen enkele keer in om punten te scoren.

Nog slechter verging het Bas Verhoeven, die in Tongeren steevast in de achterste gelederen van het peloton te vinden was. Ondanks de aanmoedigingen van maatje, Marc De Reuver. Die op zijn beurt een vast bezoeker van alle Belgische topwedstrijden lijkt te worden. Goed zo, Markie!
Leek Verhoeven vorig jaar uit te groeien tot een subtopper in de MX1 klasse, dan is die opmars dit jaar wel gestuit. De tegenvallende prestaties van de Noord-Brabander zijn tekenend voor de malaise waarin het MTM lijkt te zijn beland. Dat het vertrouwen tussen team en rijder weg is bleek gisteren (zaterdag) nog toen Marcus Norlen de plaats van Verhoeven in nam tijdens de kwalificaties voor de Italiaanse MX1 GP.

Straks weten we allicht meer over de machtsverhoudingen binnen de MX1 klasse. Kan De Dijcker de lijn van Moerbeke en Tongeren door trekken? Houd Strijbos' knie het? Herpakt Ramon zich op GP niveau? Kan Priem voor de verassing zorgen door TM een podiumplaats te schenken in hun thuis GP? Hoe vergaat het Marc De Reuver? De antwoorden op al deze vragen en meer krijgen we straks om 13uOO en 16u00. (Live op Eurosport2 en AB Moteurs en in uitgesteld relais in Sporza op Canvas).

In Hindsight: Moerbeke-Waas

Het was een drukke week voor het Belgische motorcross. Zondag BK in Moerbeke-Waas, dinsdag Flanders Trophy in Tongeren.
Beide wedstrijden vielen bij de Inters MX1 ten prooi aan Ken De Dijcker. En hoe... De CAS Hondarijder liet er allesbehalve gras overgroeien maar spoot keer op keer weg. De races tussen hem en Ramon in Moerbeke waren zeker de beste die we dit seizoen al gezien hadden. Op TV oogde het ook leuk. Maar vlakbij gaf het circuit toch een ander uitzicht. De bedoeling mag dan misschien wel goed geweest zijn, de uitwerking was dat minder. Hoe spijtig dit ook is, een dergelijk circuit verdient geen BK-status.

De aanhoudende droogte en ook wel hitte zullen ongetwijfeld hun rol hebben gespeeld in het vlug "verdwijnen" van bepaalde obstakels. Dat neemt niet weg dat de tafelbergen die in Moerbeke lagen waarschijnlijk de vreemdste en gevaarlijkste waren die ik ooit op een Belgisch circuit zag. De rijders werden er regelrecht naar de hemel gekatapulteerd om nadien naar voor te kantelen (daarbij leek het of ze eventjes bleven hangen) en dan nog net op het landingsgedeelte van het circuit terecht kwamen.
Dat er ook minder technisch begaafde en ervaren rijders over dit circuit moesten leek de organisatoren eventjes ontgaan. Anderzijds hadden ze in het Waasland het stof wel goed onder controle.

Dat was twee dagen later in Tongeren wel eventjes anders. Het Zuid-Limburgse circuit kreunde al weken onder de droogte en hitte. En dat liet zich merken, de ondergrond was op bepaalde plaatsen keihard en het stoof er ongekend. Wie het geluk(?) had om in de buurt van het starthek te staan wanneer er een reeks vertrok waande zich even in een heuse zandstorm.
Nu als motorcrossliefhebber neem je zoiets erbij. Het is misschien de reden dat sommigen wegblijven maar eigenlijk hoort dit bij de charme van de sport.

Over naar de sportieve kant van het weekend dan maar.
Dé man van het weekend was uiteraard Ken De Dijcker. Ken reed voor het eerst sinds 2,5 maand nog eens in België en dat hij gretig was, werd al vlug duidelijk. Alleen Ramon en De Reuver leken even in staat om hem te bedreigen in Moerbeke. Niettemin won De Dijcker de drie reeksen.
Op het podium leek het even of hij de Kissmiss probeerde binnen te doen. Wie denkt dat de lange Leuvenaar misbruik maakte van zijn status vergist zich want het bloemenmeisje was gewoon Kens vriendin Julie Casier. http://www.juliecasier.be

Bemoedigend was eveneens de prestatie van Dennis Verbruggen. De Europees kampioen MX2 van 2006 pakte in de eerste reeks prompt de kopstart. Tiens, zou hij een lezer van deze blog zijn? Een ronde lang wist de jonge Grobbendonkenaar de MX1 toppers achter zich te houden.

Die andere Grobbendonkense belofte, Joël Roelants bleek er op voorhand toch wel flink de pest in te hebben. Het enthousiasme over de tweetakt KTM 144 SXS lijkt nu wel helemaal geblust. Dat dit "brommertje" niet competitief is tov de "dikke" 250cc viertakten in het EK MX2 is na 3 wedstrijden overduidelijk. Niettemin liet Roelants zich in de reeksen niet onbetuigd zeker in reeks 2 en 3 toen Roelants op de dikke KTM 500 van teammaat Yentel Martens van start ging.
Toen De Dijcker hem in de derde reeks dubbelde, Roelants had dan weer eens een "bodemonderzoek" achter de rug, pikte hij vlot aan bij de Hondarijder.

Kevin Strijbos deed het in Moerbeke kalm aan. De Wuustwezelnaar verborg niet dat hij het circuit maar niks vond. Een punt waarop je hem geen ongelijk kon geven.
Manuel Priem stak in reeks 1 even het vuur aan toen hij zich met de strijd aan de kop leek te gaan bemoeien, maar verder hield de TM rijder zich relatief gedeisd. Stilte voor de storm.

Steve Ramon knoopte in Moerbeke met een tweede plaats terug met het succes aan. Na twee mindere GP's had de West-Vlaming misschien gehoopt om zijn kunsten op een weide omloop te kunnen etaleren. Iets wat hem maar gedeeltelijk lukte. De manier waarop hij in reeks 3 zijn motor weggooide toen hij achter een gedubbelde rijder werd opgehouden sprak boekdelen over zijn frustratie.

Halve Belg, Marc De Reuver zette ook één en ander recht. Dat hij na afloop van de derde reeks niet op het podium werd geroepen zullen we maar als een schoonheidsfoutje van de organisatie afdoen. Christophe Pourcel was in reeks 2 de enige niet MX1 topper die zich in de top 5 van een reeks kon wringen. En dat met een 250cc motor!

In de lichtste Interklasse was er ook volop spektakel te zien. Vooral in reeks 1 toen een ontketende Gilles Dejong onder het goedkeurend oog van mentor Jimmy Verburgh alle GP-rijders (of toch drie) het nakijken gaf. Op het technische en tegelijk ook snelle circuit voelde de Brusselaar zich als een vis in het water. Het lijkt erop dat Jeremy Vanhorebeek toch regelrecht naar de Belgische titel rijdt en dat bij gebrek aan valabele tegenstand. Misschien had de BMB er toch beter aan gedaan om rijders als Roelants, Verbruggen en De Belder ook op BK niveau in de MX2 klasse te houden. Een princiepskwestie over een kleine startpremie is daar de oorzaak van.
Bovendien moesten de MX2 jongens in Moerbeke als allerlaatste hun ding doen. Een weinig benijdbare plaats op het tijdschema voor een klasse die véél beter verdient. Gelukkig rijden deze jongens in Kester op een gunstiger tijdstip.

Dat ongunstig tijdstip kwam er na de splitsing van het BK MX2 in Inters (Radson Trophy) en Nationalen. Jarenlang reden beide klassen samen, maar de aanwas van de Nationalen leidde tot een overvol startveld met alle luxe-problemen van dien. Die zijn nu opgelost maar hebben dan wel geleid tot een nog gevulder programma. Maar daarover volgende keer meer…

Druk motorcrossweekend voor de boeg.

Twee wedstrijden waar ik zeker naar toe ga als toeschouwer zijn nu zondag de 3e ronde van het United Telecom Trophy (of anders gezegd het BK) in Moerbeke-Waas en op dinsdag 1 mei, de Flanders Trophy in Tongeren.

Het circuit in Moerbeke-Waas is voor iedereen nieuw. Het ligt dit jaar immers op een andere lokatie (nu aan de overkant van de expresweg Brugge-Antwerpen) en oogt, op foto's althans, spectaculairder dan vorig jaar.Nu was dat ook niet moeilijk want het circuit kreeg heel wat kritiek te verduren van rijders (vooral dan "niet-Vlaanderaars") en toeschouwers.

Persoonlijk vind ik één weidecircuit in een BK van 8 wedstrijden niet onoverkomelijk. Tenslotte is deze wedstrijd zo een beetje de "GP der Vlaanders" en is het circuit representatief voor de Oost-en West-Vlaamse circuits. Toch begonnen ze in het Waasland stilaan te snappen dat het niet volstaat om twee weken op voorhand met de bouw van het circuit te beginnen. Daarom werd Alain Roels, oa ook de circuittekenaar van de jaarlijkse kerstcross in het nabije Stekene, aangetrokken.
Roels voegde "waves" en "rythm sections" toe aan het circuit, ook de tafelbergen leken me een hele verbetering ten opzichte van vorig jaar. Het circuit lijkt echter wel héél snel, hopelijk levert dat ook leuke wedstrijden op. De ondergrond lijkt me op het eerste zicht iets harder dan de zandbak van vorig jaar, maar ik kan het ook mis hebben.

Het deelnemersveld oogt ook bijzonder goed. Kevin Strijbos, Steve Ramon, Manuel Priem, Ken De Dycker, Christophe Pourcel, Marc De Reuver, Sven Breugelmans, Marvin Van Daele, Danny Theybers, Shaun Simpson. Ik begin al te likkebaarden als ik aan al het geboden spektakel denk.
Voor jongens als Steve Ramon, Manuel Priem, Marvin Van Daele en Jurgen De Kinder is dit een thuisrace. Enfin, een halve toch. Maken de West-Vlamingen tegenwoordig serieus de dienst uit in de top van het Belgische motorcross, dan is de Oost-Vlaamse inbreng erg beperkt. Bij mijn weten is Henk Thijs momenteel zowat de enige Oost-Vlaamse Inter MX1. En Thijs gaat niet echt meespelen vooraan, denk ik.

Bovendien moet je die "West-Vlaamse" inbreng ook met een korreltje zout nemen, want twee van de vier bovengenoemde rijders, "resideren" in de provincie Antwerpen.

In de MX2-klasse behoort Jan Blanquaert bij de outsiders. Opmerkelijk want, Blanquaert reed meer dan 25 jaar geleden al tegen toenmalige 125cc toppers als Eric Geboers en Mark Velkeneers. Na een zware rugblessure beschouwde hij een eventuele prof-carrière als voorbij en richtte hij zich op het amateur-motorcross in de BVM-federatie. Tussen 1985 en 1995 was Jan Blanquaert zeker de beste Belgische Amateur motorcrosser. Eind jaren '80 klopte hij haast wekelijks Guy Van Gijsegem. Achteraf bekeken heeft hij daar toch spijt van, niet zozeer van dat winnen, maar toch van het feit dat hij voor een gemakkelijkere route heeft gekozen.
Dat lees je in een interview op: http://www.2cmx.com

Wat Blanquaert anno nu betreft, ondanks zijn 47 jaar geeft de rijder uit Laarne (tiens, daar zitten blijkbaar "motorvirtuozen".) nog vaak zijn gemiddeld 25 jaar jongere tegenstanders het nakijken.
Respect!

De favoriet voor de zege in de MX2 klasse is echter Jeremy Vanhorebeek. De rijder uit de Brusselse rand, was zowat de enige MX2 Belg die behoorlijk scoorde in Spanje en Portugal.
Jonathan Banken en Gilles Dejong lijken de overige podiumkandidaten. Vooral Dejong zou wel eens voor spektakel op deze baan kunnen zorgen. De ranke Brusselaar is zonder twijfel, de meest technische Belgische rijder.
Hopelijk kan ook huidig Belgisch Kampioen MX2, Dennis Dierckx, één en ander laten zien. De Lierenaar moet na de niet-kwalificaties in Spanje en Portugal, dringend uit een ander vaatje beginnen tappen.
Info over de wedstrijd vind je op http://www.2cmx.com


Maandag is brugdag en rustdag, maar op dinsdag gaat het naar Tongeren.

In de oudste stad van het land wordt dan de eerste editie van de Flanders Trophy gereden. Het programma is misschien niet zo sterk als dat van het BK, maar mannen als Kevin Strijbos, Ken De Dycker en Christophe Pourcel moeten toch volk kunnen lokken. Of niet soms?
Bovendien is het circuit een atypische Vlaamse Omloop. Harde ondergrond en veel hoogteverschillen zijn de voornaamste ingredienten voor dit circuit dat wat weg heeft van Gallarate. (Italiaans circuit waarop Kevin Strijbos in 2004 zijn allereerste reekszege in de MX1 boekte) Strijbos won vorig jaar al in Tongeren toen de wedstrijd nog gewoon Vlaams kampioenschap heette.
Danny Theybers is de lokale favoriet. De enige andere Limburger bij de Inters is Yentel Martens. Het is ooit wel anders geweest. Vijf jaar geleden nog was Limburg een powerhouse met rijders als Stefan Everts, Marnicq Bervoets, Peter Iven, Danny Theybers, Johan Boonen. Nu lijkt Yentel Martens de énige wissel op de toekomst voor het "Bronsgroen Eikenhout". Voorlopig krijgt de zestienjarige Yentel nog het voordeel van de twijfel. Maar de boomlange Lommelaar mag wel eens slagvaardigheid op de harde circuits beginnen aan te kweken. In de drie eerste GP's van het WK MX3 scoorde hij alleen afgelopen zondag in Talavera De La Reina (Spanje).


Naast de "solo's" komen in Tongeren ook zijspannen aan de start. Ze rijden er hun tweede wedstrijd van het BK zijspancross. Zijspancross is in België een Vlaamse aangelegenheid. Volgens mij is er niet één Waalse rijder of bakkenist. Waarom weet ik eigenlijk niet. Misschien kunnen Walen niet zo goed in team werken? Enfin, ik verheug mij al op het ingehouden gebrul van de machtige 800cc tweetakt motorblokken.

Meer info over de wedstrijd in Tongeren op http://www.mx-tongeren.be

Lang Weekend

Ik kijk al volop uit naar dit (verlengd) weekend, want het belooft op motorsportgebied weer een topper te worden.

Op het moment dat ik dit schrijf zijn de jongens van het WK Superbike aan de slag in Assen. Voor de Belgische Superstock rijders, bij gebrek aan wedstrijd in eigen land, zowat hun thuiswedstrijd. Anders dan in de 15 voorgaande edities valt de WSB-race in Assen flink vroeger in het seizoen.

Wat de voorzitter van het TT-circuit, Jos Vaessen in Moto '73 ook mag zeggen over levensnoodzakelijke veranderingen aan het circuit, ik vind het maar niks.
Assen was één van de weinige circuits dat een eigen stijl had. Maar sinds de verbouwingen van vorig jaar lijkt het circuit gewoon een plakje van Tilkes eenheidsworst is. De Duitse architect Tilke is de ontwerper van de mastodontcircuits van Shanghai, Sepang en Bahrein. Circuits die één ding gemeen (gaap) hebben: saaiheid.
Gelukkig lijkt Tilke dat nu ingezien te hebben en leverde hij met Istanbul Motorsport Park (sinds kort het eigendom van ene B. Ecclestone) beter werk af. Maar dit geheel terzijde.

Terug naar de sport. Saai of niet er moet en zal geraced worden in Assen. De talrijke landgenoten die er een weekendje van maken, campings genoeg daar op de Drentse Hei, kijken waarschijnlijk al uit naar zondagvoormiddag. Dan komen Didier Van Keymeulen en Xavier Siméon, momenteel de beste Belgische wegracers, in actie in de FIM Superstock 1000 Cup. De vorige race van deze sensationele klasse, werd niet echt een succes voor de Belgen. Op het gevaar af om met René Vandereycken vergeleken te worden durf ik wel te stellen dat de Belgen in Valencia goed gereden hebben. Zowel Siméon als Van Keymeulen, Van Den Broeck en De Poorter klapten tegen het Spaanse asfalt maar wel telkens toen ze op een mooie positie reden.
Net als in Donington moest ook in Valencia de race na een rode vlag herstart worden. In Valencia was het Siméon die op droog weer banden op een natte plek weggleed en daarmee Baldovini onderuit haalde. En dan te zeggen dat Baldovini, die in Donington ook al crashte, voor het seizoen begon als favoriet gold.

Van Keymeulen deed wat hij gezegd had. Aanvallen, alleen werd de Laarnenaar niet beloofd voor zijn durf. Het zijn trouwens drukke tijden voor Didier die vorig weekend de 24 uren van Le Mans reed. Samen met zijn Australische Phase One "team-mates" Glen Richards en Warwick Nowland werd Van Keymeulen 9e. Iets zegt me evenwel dat dit team in de kortere wedstrijden van het WK Endurance voor het podium gaat meespelen.

Hetzelfde geldt voor Siméon die tot hiertoe al verbazend goed presteerde. Vergeet niet dat dit ook voor hem een leerjaar is. Maar aangezien de Franstalige wegracerij dringend op zoek is naar een nieuwe held, nu Sébastien Legrelle van de Internationale scene is afgeserveerd, zijn de verwachtingen hoog gespannen.

Assen lijkt ons voor zowel Van Keymeulen als Siméon ideaal om hun kunnen te demonstreren. Don't forget, de race komt zondagochtend live op Eurosport2 vanaf 10U30. Kijken dus!

Foto Didier Van Keymeulen (http://www.yamaha-racing.com)

Tussentijdse Balans MX2

Nu de kop van het WK Motorcross is, is het tijd om de voornaamste constateringen en trends eens op een rijtje te zetten.

We beginnen met het jonge geweld van de MX2 klasse.

Titelduel: Met 3 GP-zeges op rij nam Siciliaan Antonio Cairoli een serieuze optie op het wk in de MX2 klasse. Cairoli bewees dat hij werkelijk van alle markten thuis is door zich op 3 totaal verschillende circuits als beste te tonen. De Italiaan zou net als aartsrivaal Christophe Pourcel, serieus aan een carrière in de States denken. Als het hem blijft meezitten zien we niet in wie deze Cairoli van de wereldtitel zal houden. Zelfs "Cri Cri" niet.

De uitvaller die Christophe Pourcel in de tweede reeks van de Portugese GP liet optekenen zou hem wel eens erg zuur te staan kunnen komen. In de afrekening immers kan elk puntje meetellen. Pourcel rijdt weliswaar sterker, maar lijkt op dit ogenblik dat laatste beetje "panache" te missen. Vergeet evenwel niet dat Pourcel op dit ogenblik nog maar 5 outdoor-wedstrijden in de benen heeft. Wat in zijn voordeel speelt is wel het feit dat hij tussen de GP's in "spart" met de Belgische MX1 toppers in het BK.

Vive la France: Frankrijk is weer terug in de MX2 klasse. Naast "le patron", Christophe Pourcel dus, maken nog een aantal jonge Fransen de dienst uit in de lichte klasse. Denken we maar aan supertechneut Nicolas Aubin (een erg mooie rijstijl), Anthony Boissière en Pascal Leuret.

Deze laatste is wel een vreemd individu. Twee jaar geleden bekloeg hij er zich bij de commentators van AB Moteurs (De Franse satelietzender die de GP's live verslaat) dat hij het alleen moest rooien. Dat was nog in de MX1 klasse. Hij klopte toen in de eindstand nipt Ken De Dycker in de strijd voor de 8e plaats. Leuret vond zelf dat hij recht had op een zitje bij CAS Honda, maar uiteindelijk koos Honda MX coordinator De Dycker boven de Franse lastpak. Leuret vond als troostprijs onderdak bij het veel bescheidener Britse Multitek team.
Tussen "The Frog" en "les Rosbifs" boterde het echter nooit en dus verhuisde Leuret naar het nog bescheidener NGS (Nouvelle Génération Sport) van Fransman Bruno Losito.
Het is tekenend voor de huidige precaire situatie van de niet-fabrieksrijders in het WK dat Leuret niet eens een loon ontving bij NGS. Gelukkig kon hij rekenen op een behoorlijk contract met "Shot" een Franse fabrikant van motorcrosskleding, om in zijn levensonderhoud te voorzien.
Ook daar liep het naar Leurets mening niet echt lekker en dus ruilde hij vorige week NGS in voor een eigen team. Terug naar af zeg maar. En toch slaagde Leuret er in om zondag op het podium te eindigen. Petje af voor dit moeilijk karakter!

De Belgen: De 4 belgen die in het WK MX2 aan de slag zijn kunnen we grosso modo in twee groepen indelen. Diegenen met punten en diegenen zonder punten. In de eerste groep zitten Jeremy Van Horebeek en Dennis Verbruggen, in de tweede Tom De Belder en Dennis Dierckx. Dierckx slaagde er zelfs niet in om zich te kwalificeren in Spanje en Portugal. Vreemd voor iemand die zich vorig jaar wel kon kwalificeren op de aartsmoeilijke omloop van de Citadel in Namen.
Van Horebeek mag stilaan als de beste MX2 Belg beschouwd worden. De Pajot leidt niet voor niets het BK MX2 en scoorde als enige in elke GP punten. Bovendien maakte hij vorige week forse indruk door tijdens de eerste reeks in Bellpuig (GP Spanje) op een zwaar en aartsmoeilijk moddercircuit 9e te eindigen. Het moge duidelijk zijn dat Van Horebeek nog wel gaat verbeteren. Toch verzamelde de KTM-rijder maar evenveel punten als Dennis Verbruggen. Scoorde Verbruggen nog volop en tijdens beide reeksen, in Valkenswaard dan moest hij op de hardere Iberische banen met minder genoegen nemen.
Bovendien stond er hem nog een diskwalificatie te wachten na de tweede reeks van de Portugese GP. Verbruggen zou hulp van buitenaf gehad hebben en verloor zo zijn 2Oe positie en ene schamele puntje. Het feit dat zijn "dauphin" van het EK 2006, Fransman Steven Frossard wel volop punten scoort moet pijn doen.

Tom De Belder is dan weer een verhaal apart. De Heistenaar heeft klasse genoeg om zich in theorie altijd te kunnen plaatsen, maar toch lukt dat in de praktijk niet altijd. In Spanje reed hij een zeer goede kwalificatie maar zaten er net als in Valkenswaard toch geen punten in. In Portugal reed hij tijdens de kwalificatie pardoes op Swanepoel en dat betekende meteen einde oefening.

Alle hoop is echter niet vervlogen. De volgende GP wordt in het Noord-Italiaanse Mantova gereden op een circuit dat de jonge Belgen wel moet liggen. Maar later meer daarover.


De Yanks: De absolute teleurstelling van de beginfase van dit wk zijn zeker de Amerikanen Ryan Mills en Sean Hamblin. Beiden werden met veel tromgeroffel in hun respectievelijke teams binnengehaald maar moeten na 3 GP's toegeven dat het niveau van het WK dat van de AMA Nationals (Amerikaans Outdoor kampioenschap). Geen van hen slaagde er trouwens in om zich te kwalificeren in de modder van Bellpuig. Het excuus luidt steevast: "tijdtrainingen kennen we niet in de States". Trainen, jongens, trainen.

Photocredit Cairoli (http://www.yamaha-racing.com)

MX Round-Up: Balans MX1

Na 3 ronden in het WK motorcross MX1 is het nog te vroeg om te denken dat het kampioenschap in zijn definitieve plooi is gevallen. Toch even een paar opvallende tendensen op een rijtje zetten.

Coppins: Joshua Coppins werd na het vertrek van Stefan Everts als groot favoriet voor de wereldtitel aangekondigd. Voorlopig zit de Nieuw-Zeelander perfect op schema. Coppins won 4 van de tot hiertoe 6 verreden manches. Bovendien werd hij in de overige 2 manches telkens 2e. De mentale tik die hij in Portugal van Kevin Strijbos kreeg en de "kleine" blessures die hem momenteel parten spelen zouden in de toekomst weleens zwaarder kunnen gaan doorwegen.

Strijbos: Kevin is dé man van het ogenblik. In Valkenswaard kon hij de schade beperken ondanks een recente knie operatie. In Neeroeteren en Wuustwezel etaleerde hij een ongeziene snelheid. In Bellpuig moest hij nog de duimen leggen voor Coppins maar in Portugal was het raak. Opvallend is wel dat Strijbos meer lef dan ooit toonde. Dat zou wel eens aan het verdwijnen van Stefan Everts kunnen liggen. Blijkbaar had de superkampioen een verstikkende uitwerking op zijn jonge Belgische tegenstanders. Zoals verwacht streden Strijbos, Ramon en De Dijcker in de eerste GP's van het seizoen voor de titel van "Top Dog". Na de tegenvallende resultaten van deze laatste twee in Bellpuig stond Strijbos met veel vertrouwen aan de start in Agueda. The rest is history..

Priem: Eén van de revelatie van dit seizoen is alvast Manuel Priem. De West-Vlaming moest twee jaar geleden nog knokken voor zijn toekomst als prof-crosser. Vorig jaar katapulteerde Priem zich voor het eerst in de top-10, door als 8e het WK seizoen af te sluiten. Een fabriekscontract bij het Italiaanse TM was de beloning. Bij TM vond Priem trouwens gouwgenoot Patrick Heydens als chef-mechanieker terug. Het is alvast een voordeel als je in je moedertaal met je team kan communiceren. Een voordeel dat nu blijkbaar zijn vruchten afwerpt. Priem miste nipt het podium in Portugal, maar dat hoeft niet te verbazen want ook vorig jaar reed Priem een goede wedstrijd in Agueda.

Kawasaki: Kawasaki is back! Twee jaar geleden waren de groene machines erg zeldzaam achter het starthek van een GP. Een flink aantal teams koos voor Kawasaki. Het fabrieksteam van Jan De Groot heeft met Tanel Leok wel een potentiele GP kandidaat in huis maar races zijn iets anders dan kwalificatiesessies. Ook Leoks ploegmaat, Billy McKenzie heeft blijkbaar nog aanpassingsproblemen aan zijn nieuwe klasse. In Agueda reed hij wel aardig in reeks 1 maar de vermoeidheid kreeg na 35 minuten toch de bovenhand. Niettemin ziet de MX1 klasse er na de goede prestaties van Sébastien Pourcel en Thomas Allier er terug een stukje groener uit.

Teleurstellend: De prestaties van Steve Ramon, Ken De Dycker en Steve Ramon vielen tegen. Ramon stond in Valkenswaard wel op het podium maar kon zich in Spanje en Portugal geen enkele keer met de strijd vooraan bemoeien. Wie er echter de resultaten van vorig jaar op naslaat weet dat Ramon toen ook niet uitblonk op het Iberische schiereiland. Misschien moet het beste nog komen?
De Dycker begon als een kanonbal aan de GP van Valkenswaard, maar verloor zienderogen aan vaart. Wie de afgelopen GP's De Dycker aandacht volgde op TV, kon zien dat hij te pas en te onpas zijn linkerarm trachte los te schudden. Armpump heet zoiets in het vakjargon. Voeg daarbij nog eens een sluimerende knieblessure bij en je hebt een verklaring voor De Dyckers mindere prestaties. Marvin Van Daele tenslotte verkeerde in de vorm van zijn leven tot hij in de week voor Valkenswaard geveld werd door griep. Met veel pijn en moeite wist hij enkele puntjes te puren uit de eerste GP. Maar ook in Bellpuig was het nog zoeken voor Van Daele. In Agueda bleek toch dat hij zijn oude niveau stilaan terug vond.

Honda: We zeiden het al eerder in bovenstaand stukje de resultaten van Ken De Dycker vallen tegen. De klappen die de kopman krijgt, staan symbool voor Honda in dit WK. Waarom men bij CAS Honda Mike Brown binnen haalde is mij nog altijd onduidelijk. Twee jaar geleden probeerde Brown het ook al bij het ondertussen ter ziele gegane RWJ team. Maar betalingsproblemen deden de Amerikaan na twee GP's al opstappen, net op tijd om nog een hoofdrol te kunnen spelen in het Amerikaanse Outdoorkampioenschap. Over de resultaten van het andere officiële Honda team, Martin Honda, zullen we het maar niet hebben. Het is tekenend voor "Big Red" dat alle beschikbare middelen naar de High-tech vitrine die MotoGP toch is gaan. Het bedrag dat Honda Europe dit jaar in zijn motorcrossprogramma investeert is bespottelijk laag. Bovendien moet een rijder als De Dycker niet eens op wat extra geld van de Belgische Hondavestiging rekenen. Daar investeert men liever in "has beens", maatjes van de grote baas.

TV: Er valt veel te zeggen over Giuseppe Luongo en zijn bedrijf, Youthstream, maar de tv-coverage is dit jaar beter dan ooit. Luongo nam in de aanloop naar het nieuwe GP-seizoen een nieuwe Italiaanse partner onder de arm om het WK in beeld te brengen. En het dient gezegd, het beeldmateriaal kan de vergelijking met heel wat grotere kampioenschappen doorstaan. Leuk was ook dat men in Agueda de protagonisten kort aan het woord liet toen ze achter het starthek stonden. Misschien een bijkomende stressfactor voor sommige rijders, maar het hoort nu eenmaal bij de job. Wat de actiebeelden en close-ups betreft laat de coverage van het WK MX die van het WK Superbike ver achter. De aanrijding tussen Christophe Pourcel en Tommy Searle in Valkenswaard, het jubeldansje van Cairoli in Bellpuig of de non-verbale communicatie tussen Strijbos en Coppins in Agueda, het kwam allemaal haarscherp in beeld.

Photocredits (http://www.kawasaki-racingteam.com and http://www.suzuki-racing.com)